Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Opolu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2024 roku

Sąd Rejonowy w Opolu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Grzegorz Kulpa

Protokolant: Sara Szmidt

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2024 roku w Opolu

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko K. O.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I.  obowiązek alimentacyjny powoda D. M. PESEL (...) wobec pozwanej K. O. PESEL (...) , wynikający z wyroku Sądu Rejonowego w Płońsku z dnia 01 października 2019 r. w sprawie III RC 195/18 uchyla z dniem 01 grudnia 2023 r.

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  odstępuje od obciążania pozwanej kosztami postępowania w sprawie oraz kosztami zastępstwa procesowego na rzecz powoda.

Sygn. akt III RC 186/24

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu Rejonowego w Płońsku w dniu 05.12.2023 r. i uzupełnionym pismem z dnia 28.12.2023 r. powód D. M. wniósł o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny powoda D. M. względem K. O. określony wyrokiem Sądu Rejonowego w Płońsku z dnia 23.10.2023 r. wydany w sprawie o sygn. akt III RC 195/18 ustał z dniem 30.06.2023 r.

Pozwana K. O. w odpowiedzi na pozew, która wpłynęła do Sądu Rejonowego w Płońsku w dniu 22.02.2024 r. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Postanowieniem z dnia 25.03.2024 r. Sąd Rejonowy w Płońsku na podstawie art. 200 k.p.c. i art. 27 k.p.c. stwierdził swą niewłaściwość i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Opolu.

Wnioskiem z dnia 28.05.2024 r. powód wniósł o zabezpieczenie niniejszego postępowania poprzez zawieszenie obowiązku alimentacyjnego na czas trwania postępowania.

Pismem z dnia 28.08.2024 r. swój udział w sprawie zgłosił pełnomocnik powoda, który wniósł o przeprowadzenie rozprawy w trybie zdalnym oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Na rozprawie w dniu 24.09.2024 r. Przewodniczący wezwał powoda do uiszczenia opłaty sądowej w wysokości 100 zł od wniosku o udzielenie zabezpieczenia w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia wniosku o zabezpieczenie. Pełnomocnik powoda potrzymał pozew i wniosek o zabezpieczenie, zaś pozwana podtrzymała stanowisko zawarte w odpowiedzi na pozew.

Na rozprawie w dniu 26.11.2024 r. powód D. M. podtrzymał dotychczasowe stanowisku w sprawie. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana K. D. (2-ga imion) O., urodzona (...) jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku powoda D. M. z A. O., który rozpadł się jeszcze przed narodzinami pozwanej.

Wyrokiem z dnia 01.03.2000 r. Sąd Rejonowy w Płońsku w sprawie III RC 625/99 zasądzono od D. M. na rzecz małoletniej K. O. alimenty w wysokości 120 zł miesięcznie.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Płońsku z dnia 01.10.2019 r. podwyższono alimenty ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Płońsku z dnia 1 marca 2000 r. w sprawie III RC 625/99 od pozwanego D. M. na rzecz K. O. do kwoty po 500 zł miesięcznie.

D. M. wówczas już świadczył pracę w Holandii. Łożył na utrzymanie córki ustaloną kwotę 500 zł miesięcznie i spłacał zadłużenie komornicze wobec funduszu alimentacyjnego. Małoletnia pozwana zaś miała 19 lat i była studentką drugiego roku Prawa na Uniwersytecie (...). K. O. zamieszkiwała wówczas w O., gdzie wraz z siostrą wynajmowała pokój w akademiku. Otrzymywała stypendium socjalne.

Dowód:

- dokumenty zawarte w aktach sprawy III RC 195/18 Sądu Rejonowego w Płońsku,

- kserokopia postanowienia z dnia 30.10.2018 r. wydanego w sprawie III RC 195/18 przez Sąd Rejonowy w Płoński k. 23,

- skrócony odpis aktu urodzenia pozwanej k. 24,

Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2022 r. Sąd Rejonowy w Płońsku w sprawie III RC 77/21 oddalił powództwo D. M. o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec K. O..

Wówczas K. O. nadal była studentką Prawa na Uniwersytecie (...). Miała przyznane stypendium socjalne oraz stypendium naukowe i z tego tytułu otrzymywała kwotę 1700 zł miesięcznie. Pozwana wynajmowała mieszkanie wraz z partnerem za kwotę 1600 zł miesięcznie. D. M. w tym czasie świadczył pracę w barze w K. za wynagrodzeniem w wysokości 2800 zł miesięcznie brutto. Wcześniej podejmował pracę za granicą oraz prowadził działalność gospodarczą. Był już osobą posiadającą umiarkowany stopień niepełnosprawności i podlegał leczeniu z uwagi na problemy z kręgosłupem oraz leczył się psychiatrycznie w związku z zaburzeniami lękowymi i depresją. Zamieszkiwał w domu należącym do teściowej i dokładał się do rachunków. Sąd wówczas uchylił obowiązek alimentacyjny powoda wobec starszej córki D. O..

Dowód:

- dokumenty zawarte w aktach sprawy III RC 195/18 Sądu Rejonowego w Płońsku,

Powód D. M. ma 54 lat i z zawodu jest kucharzem. Obecnie świadczy pracę w firmie sprzątającej na ½ etatu za wynagrodzeniem w wysokości 1600 zł netto miesięcznie. W 2016 r. D. M. opuścił zakład karny i wyjechał za granicę. Początkowo pracował w Niemczech, a następnie podjął pracę w Holandii, gdzie przebywał do 2019 r. Kolejno powrócił do Polski, gdzie świadczył pracę w branży kurierskiej, gastronomicznej, a nawet prowadził działalność gospodarczą w branży budowlanej. Powód nie pracuje w zawodzie z uwagi na problemy zdrowotne z kręgosłupem.

D. M. pozostaje w związku małżeńskim, a jego żona również świadczy pracę w firmie sprzątającej za wynagrodzeniem 3200 zł na cały etat.

Powód zamieszkuje z żoną oraz teściową w domu jednorodzinnym należącym do jego teściowej. Przekazuje kwotę 200 zł na rzecz opłat za rachunki. Teściowa powoda otrzymuje emeryturę w wysokości 4000 zł.

Powód choruje na przepuklinę kręgosłupa, stwierdzono u niego rwę kulszową. D. M. legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Jest pod stałą kontrolą lekarza ,a na leki wydatkuje ok. 300 zł miesięcznie.

D. M. nie ma poza pozwaną innych dzieci na utrzymaniu. Pozostałe córki pozostają samodzielne.

Powód alimenty płacił nieregularnie i nie w pełnej wysokości. Prowadzone jest przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, a zaległość alimentacyjna powoda wobec pozwanej wynosi ok. 36 000 zł. Dodatkowo powód pozostaje dłużnikiem Funduszu Alimentacyjnego, a jego zaległość z tego tytułu wynosi ok. 56 000 zł. Powód od dłuższego już czasu nie utrzymuje kontaktów z córką. Jego udział w życiu pozwanej był marginalny.

D. M. nie wyjeżdża na wakacje, ani na wycieczki. Raz był w klasztorze C. przy okazji wizyty na cmentarzu z teściową. Teściowa powoda sfinansowała wyjazd. Powód porusza się samochodem należącym do jego teściowej oraz do jego żony.

Dowód:

- potwierdzenia przelewów k. 21-22, 132,

- orzeczenie o niepełnosprawności k. 26,

- dokumentacja medyczna powoda k. 27-36,

- korespondencja stron k. 45-50, 70,

- lista wpłat k. 74,

- fotografie k. 78-79,

- wypis z (...) k. 84,

- kserokopia dowodu rejestracyjnego k. 131,

- oświadczenie k. 133,

- zaświadczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego k. 142,

- zaświadczenie k. 143,

- historia operacji k. 144,

- zaświadczenie o dokonanych wpłatach k. 148-149,

- zeznania powoda D. M. k. 136-137.

Pozwana K. O. ma obecnie 24 lata i z zawodu jest prawnikiem. W czerwcu 2023 r. ukończyła studia na kierunku Prawo na Uniwersytecie (...). Pozwana z dniem 02.10.2023 r. została zarejestrowana jako bezrobotna. K. O. zdała egzamin na aplikację adwokacką, którą rozpoczęła od stycznia 2024 r. W związku z powyższym podjęła pracę w Kancelarii (...) z siedzibą w O. na stanowisku aplikanta adwokackiego za wynagrodzeniem w wysokości 3600 zł brutto miesięcznie.

Wcześniej pozwana podejmowała zatrudnienie na podstawie umów zlecenia, ale nie w zawodzie. W 2022 K. O. uzyskała dochód w wysokości 9589,60 zł brutto, zaś w 2023 r. była to kwota 34.255 zł brutto.

Pozwana od listopada 2023 r. świadczy pracę w kancelarii i uzyskuje dochody w wysokości 2900 zł (po odjęciu kosztów aplikacji). K. O. otrzymuje dodatkowo diety i zwrot kosztów dojazdu wówczas gdy świadczy pracę poza O.. Pozwana nadal wynajmuje mieszkanie wraz z partnerem, a opłata z tego tytułu wynosi 2600 zł miesięcznie. Prowadzi z nim wspólne gospodarstwo domowe. (...) K. O. świadczy pracę. Matka pozwanej odwiedza ją w O. i wówczas dokonuje zakupów żywności dla pozwanej, nie łoży na jej utrzymanie środków finansowych.

K. O. w 2024 r. była na wakacjach zagranicznych w związku z udziałem w weselu, co kosztowało 2000 zł.

Dowód:

- oferty pracy k. 9-18,

- oświadczenie k. 25,

- umowa najmu k. 37-38,

- fotografie k. 39-44,

- decyzja PUP k.71,

- umowa o pracę k. 72,

- zaświadczenie k. 73,

- umowa zlecenie k. 75,

- decyzje k. 80-83,

- deklaracje podatkowe k. 150-155,

- zeznania pozwanej K. O. k. 137.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo D. M. o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej K. O. zdaniem Sądu zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o opisane wyżej dowody z dokumentów, w tym zawartych w aktach spraw III RC 77/21 i III RC 195/18 Sądu Rejonowego w Płońsku, a nadto na podstawie przesłuchania powoda D. M. oraz pozwanej K. O.. Treść i autentyczność zebranych w sprawie dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu, a strony w tej kwestii nie zgłaszały zarzutów, wobec czego uznano dokumenty za wartościowy dowód dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie.

Sąd pominął na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 1 dowody z paragonów fiskalnych, albowiem nie wynika z nich kto i na czyją rzecz dokonał zakupów.

Należy zauważyć, w pierwszej kolejności, że obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci wynika z art. 133 § 1 k.r.o., w myśl którego rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Na podstawie art. 133 § 3 k.r.o. rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

W ocenie Sądu pozwana obecnie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. K. O. ukończyła bowiem studia wyższe, zdobywając tytuł magistra prawa w czerwcu 2023 r. i uzyskała zawód prawnika. Następnie zdała egzamin wstępny na aplikację i w listopadzie 2023 r. podjęła zatrudnienie na stanowisku aplikanta adwokackiego za wynagrodzeniem w wysokości 3600 zł brutto. Z zeznań pozwanej wynika, że nadal się uczy odbywając aplikację adwokacką, która pozostaje odpłatna, jednak zdaniem Sądu brak jest podstaw do uznania, że pozwana nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Pozwana bowiem posiada stałe źródło dochodów. Ponadto należy zauważyć, iż zaległość alimentacyjna powoda wobec pozwanej pozostaje znaczna i uchylenie obowiązku alimentacyjnego nie będzie miało wpływu na dochody pozwanej, gdyż winna ona nadal otrzymywać od komornika przelewy w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym w zakresie alimentów zaległych.

W ocenie Sądu brak zaangażowania powoda w życie pozwanej nie może mieć wpływu na przedłużenie obowiązku alimentacyjnego. Sytuacja pozwanej pozostaje obecnie lepsza niż sytuacja powoda i choć Sąd jest świadomy trudności pozwanej, która była pozbawiona wsparcia finansowego od powoda przez większy okres swojego życia, w tym okres studiów, to zasady współżycia społecznego przemawiały za uwzględnieniem powództwa D. M.. Sąd nie zdecydował się na uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda z datą 30.06.2023 r., albowiem pozwana potrzebowała jeszcze czasu do nauki do egzaminu wstępnego na aplikację, który zaliczyła z pozytywnym wynikiem i który pozwolił jej na podjęcie zatrudnienia na stanowisku aplikanta adwokackiego w kancelarii. Dlatego też Sąd uznał, iż należało uchylić obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej z dniem 01.12.2023 r. tj. z pierwszym dniem miesiąca, kiedy to pozwana otrzymała pierwsze wynagrodzenie wynikające z zawartej przez nią umowy o pracę.

W pozostałym zakresie Sąd powództwo D. M. oddalił.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów podyktowane jest treścią art. 100 k.p.c., który stanowi, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd co prawda uwzględnił powództwo D. M. w większej części, jednak uznał, iż pozwana jako strona słabsza ekonomicznie nie powinna być obciążana kosztami w niniejszym postępowaniu, w tym kosztami zastępstwa procesowego powoda i w związku z tym koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł.

Mają na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować uzasadnienie,

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pozwanej z pouczeniem o apelacji,

3.  K.. 14 dni.