Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Opolu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Opolu IX Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Rafał Ratajczak
Protokolant:	protokolant Marta Czujko

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2016 r.

na rozprawie sprawy

z powództwa M. S. (1)

przeciwko (...) Sp. z o.o. w O.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej (...) Sp. z o.o. w O. na rzecz powoda M. S. (1) kwotę 1.120,00 zł (jeden tysiąc sto dwadzieścia i 00/100 złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23.05.2015 r. do dnia zapłaty;

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  Zasądza od powoda M. S. (1) na rzecz pozwanej (...) Sp. z o.o. w O. kwotę 875,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

Dnia 3 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Opolu

stwierdza, że niniejszy tytuł uprawnia do egzekucji w całości,

oraz poleca wszystkim organom, urzędom oraz osobom, których to może dotyczyć, aby postanowienia tytułu niniejszego wykonały, a gdy o to prawnie będą wezwane, udzieliły pomocy.

Orzeczenie podlega wykonaniu jako natychmiast wykonalne.

Nr PESEL wierzyciela: (...)

Nr NIP dłużnika: (...)

Tytuł wykonawczy wydano do powoda M. S. (1)

Koszty postępowania klauzulowego należne wierzycielowi od dłużnika wynoszą 6,00 zł

Sędzia Sądu Rejonowego

Rafał Ratajczak

Sygn. akt IX C 1566/16

UZASADNIENIE

Niniejsza sprawa toczyła się w postępowaniu uproszczonym.

Powód M. S. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. kwoty 4.024,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23.01.2015 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podał, iż strony łączyła umowa o imprezę turystyczną, która miała odbywać się na Dominikanie. W związku z wprowadzeniem powoda w błąd oraz nieprawidłowościami które nastąpiły w trakcie trwania imprezy turystycznej, powód złożył pisemną reklamację w której zażądał obniżenia ceny imprezy z uwagi na to, iż opis hotelu i jego otoczenia nie odpowiadał zapewnieniom pozwanego składanym przed zawarciem umowy oraz był on sprzeczny z opisem zamieszczonym w katalogu. Z uwagi na to powód zmuszony był m. in. do wykupienia dodatkowych wycieczek za łączną sumę 1.784,00 zł. Zaznaczył, iż ponieważ pozwany przekroczył ustawowy termin na rozpatrzenie reklamacji powoda, to zażądał on wykonania tego o co prosił w piśmie reklamacyjnym, czyli obniżenia ceny usługi o 20 %, czyli o 2.240,00 zł. Jednakże pozwany w zamian zaoferował jedynie bon wakacyjny o wartości 500,00 zł.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Pozwana zaprzeczyła, aby wprowadziła powoda w błąd ofertą w katalogu. Zaznaczyła, iż nie gwarantowała powodowi odpowiedniego stopnia przejrzystości, a kwestia położenia hotelu przy ujściu rzeki nie ma znaczenia dla oceny prawidłowości wykonania zobowiązania. Odnośnie zarzutu niedochowania terminu odpowiedzi na reklamację pozwana wskazała, iż został on dochowany przez wysłanie odpowiedzi w dniu 20.02.2015 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07.01.2015 r. M. S. (1) zawarł z (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. umowę o świadczenie usług turystycznych. Przedmiotem umowy było zorganizowanie wypoczynku dla dwóch osób na Dominikanie, w Hotelu (...) w terminie od dnia 11.01.2015 r. do dnia 22.01.2015 r. Impreza turystyczna obejmowała przelot samolotem w obydwie strony oraz wypoczynek dla M. S. (1) i M. S. (2), w formule (...).

Całkowity koszt imprezy dla wszystkich uczestników został określony w umowie na kwotę 11.198,00 zł, w tym dla M. S. (1) na kwotę 5.599,00 zł. Całość ceny imprezy zapłacił M. S. (1).

Dowód:

⚫

dokument podróży, k. 6 akt;

⚫

zeznania powoda M. S. (1), k. 59 – 60 akt.

Po przylocie na lotnisko, jeszcze przed transferem do hotelu, M. S. (1) zwrócił się z zapytaniem do rezydentki czy istnieje możliwość zmiany hotelu na inny, na północnym wybrzeżu, gdyż są tam lepsze warunki do korzystania z windsurfingu i innych warunków. Jednakże takiej możliwości nie było.

Dowód:

⚫

zeznania powoda M. S. (1), k. 59 – 60 akt.

Zdjęcie w katalogu biura podróży ukazywało błękitną wodę na plaży przy hotelu.

Tymczasem po przyjeździe do hotelu okazało się, że woda ta była mętna, nie miała zanieczyszczeń w skali makro, nie pływał w niej widoczny bród, natomiast zawierała osady, muły rzeczne. Sama plaża nie była natomiast zanieczyszczona.

Dowód:

⚫

oferta katalogowa, k. 14 – 15 akt;

⚫

dokumentacja zdjęciowa oraz filmowa na płycie DVD, k. 30 akt;

⚫

zeznania powoda M. S. (1), k. 59 – 60 akt.

W dniu 12.01.2015 r., M. S. (1) złożył na ręce rezydentki pisemną reklamację w której wskazał, że hotel znajduje się przy ujściu rzeki, woda przy hotelowej plaży jest nieprzejrzysta, brudna. Tymczasem zdjęcia z katalogu biura turystycznego nie oddają stanu rzeczywistego, gdyż na zdjęciach woda jest turkusowa, a w rzeczywistości jest szara i bardziej zanieczyszczona niż w Bałtyku. Ponadto zarzucił, że katalog biura nie informuje o poważnym minusie, jakim jest położenie hotelu. W takiej sytuacji wniósł o zmianę hotelu na inny z oferty biura, położony nad Morzem K. o porównywalnym standardzie, z dostępem do czystego morza lub obniżenie ceny imprezy.

W tracie imprezy turystycznej M. S. (1) wraz z M. S. (2) brali udział w imprezach wyjazdowych, w tym w dwóch wyjazdach na wyspy których koszt wyniósł 280,00 dolarów amerykańskich i 7.565,00 dominikańskich peso. Na wyspach tych była czysta woda, ryby i rafy koralowe, czyli to czego oczekiwał M. S. (1).

Dowód:

⚫

reklamacja, k. 11 akt;

⚫

rachunki i faktury, k. 12 i 13 akt;

⚫

zeznania powoda M. S. (1), k. 59 – 60 akt.

W odpowiedzi na reklamację M. S. (1) biuro podróży poinformowało w piśmie z dnia 20.02.2015 r., że ocena jakości plaży, czy też przejrzystości wody jest kwestią subiektywną i nie poddającą się obiektywnej weryfikacji. W piśmie zaznaczono także, iż żaden spośród innych klientów przebywających w tym hotelu nie zgłaszał zastrzeżeń w tej kwestii. Reasumując wskazano, że po przeanalizowaniu reklamacji nie dopatrzono się przesłanek świadczących o nienależytym wykonaniu umowy ze strony biura, gdyż wszystkie usługi przewidziane umową zostały zrealizowane.

Pismo to nadano w Urzędzie Pocztowym w dniu 20.02.2015 r., przekazano je do doręczenia w dniu 26.02.2015 r. i tego też dnia je doręczono.

W odpowiedzi, w piśmie z dnia 12.03.2015 r., M. S. (1) wskazał, iż nie jest usatysfakcjonowany sposobem załatwienia reklamacji. Ponadto wskazał, że w związku z art. 61 § 1 k.c. klient biura podróży powinien mieć możliwość zapoznania się z jego stanowiskiem w terminie 30 dni od złożenia reklamacji, do czego nie wystarczy wysłanie przez biuro listem poleconym stanowiska w ostatnim dniu ustawowego terminu. Skoro czas na rozpatrzenie reklamacji winien być liczony od zakończenia imprezy, tj. od dnia 23.01.2015 r., a doręczenie mu listu zawierającego odpowiedź na reklamację nastąpiło w dniu 26.02.2015 r., to reklamację należy uznać za uzasadnioną, a to oznacza iż jego roszczenia winny być zaspokojone. W takiej sytuacji, posiłkując się Tabelą F., zawnioskował o obniżenie ceny imprezy o 20%.

W odpowiedzi na to pismo, w kolejnym piśmie z dnia 07.04.2015 r., biuro podróży podtrzymało stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 20.02.2015 r., niemniej z uwagi na wyrażone niezadowolenie, w trosce o dobre imię biura, zaproponowało skorzystanie z bonu wakacyjnego o wartości 500,00 zł. Odnosząc się do zarzutu przekroczenia terminu na odpowiedź na reklamację biuro wskazało, iż została ona wysłana w terminie, zaś odpowiedź na reklamację nie jest oświadczeniem woli, a jedynie oświadczeniem wiedzy i jako takie nie podlega reżimowi z art. 60 i n. k.c.

W kolejnych pismach strony oraz działająca na rzecz M. S. (1) prawnik Federacji (...) podtrzymali swoje stanowiska.

Dowód:

⚫

pismo pozwanej z dnia 20.02.2015 r., k. 16 akt;

⚫

wydruk śledzenia nadanej przesyłki, k. 17 akt;

⚫

pismo powoda z dnia 12.03.2015 r., k. 18 akt;

⚫

pismo pozwanego z dnia 07.04.2015 r., k. 19 akt;

⚫

pismo Federacji (...) z dnia 22.06.2015 r., k. 20 – 22 akt;

⚫

pismo pozwanego z dnia 15.07.2015 r., k. 23 – 26 akt;

⚫

pismo Federacji (...) z dnia 22.06.2015 r., k. 27 – 28 akt;

⚫

pismo pozwanego z dnia 20.08.2015 r., k. 29 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić częściowo.

Zgłoszone w pozwie żądanie zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda odszkodowania z tytułu obniżenia ceny imprezy turystycznej oraz zwrotu kosztów wykupionych na miejscu wycieczek uzasadnione były zarzutem złej jakości wody przy hotelu, w porównaniu do oferty zawartej w katalogu, a w szczególności zamieszczonych w nim zdjęć. Podkreślić należy, iż był to jedyny merytoryczny zarzut powoda dotyczący niewłaściwego wykonania zobowiązania przez pozwaną, nie zgłosił on żadnych innych zastrzeżeń co do przebiegu imprezy. Ponadto powód zarzucił, iż pozwana nie udzieliła w terminie odpowiedzi na złożoną reklamację, a co za tym idzie uznała ją, stąd też winna zadośćuczynić jego żądaniom.

Na wstępie rozważyć należało argument powoda zgodnie z którym jego roszczenie winno być uwzględnione z uwagi na niedotrzymanie przez pozwaną terminu na odpowiedź na reklamację. Faktem jest, iż w dniu 12.01.2015 r. powód skutecznie złożył reklamację na ręce rezydentki pozwanej, a w reklamacji zakwestionował stan wody przy hotelu, zwłaszcza w porównaniu ze zdjęciem w katalogu, oraz wniósł o zmianę hotelu na inny.

Zgodnie z art. 16b ust. 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. o usługach turystycznych (dalej UUT), 30 – dniowy termin do ustosunkowania się do złożonej reklamacji liczy się w szczególności od zakończenia imprezy turystycznej, a zatem w niniejszej sprawie od dnia 23.01.2015 r. Nie ulega przy tym wątpliwości, iż odpowiedź na reklamację została nadana przez pozwaną w dniu 20.02.2015 r., a zatem przed upływem tego terminu, zaś doręczona została powodowi w dniu 26.02.2015 r., a więc po jego upływie.

W tym miejscu wskazać należy, iż niezależnie od tego czy odpowiedź na reklamację należy uznać za oświadczenie wiedzy czy też woli, to w świetle treści przepisu art. 16b ust. 5 UUT przyjęta przez powoda interpretacja nie wydaje się właściwa. Mając na uwadze sposób sformułowania tego przepisu, a także zasady wykładni celowościowej i funkcjonalnej przyjąć należy, iż do zachowania określonego w nim 30 – dniowego terminu na ustosunkowanie się do reklamacji klienta wystarczy nadanie w tymże terminie przesyłki poleconej zawierającej odpowiedź udzieloną na piśmie.

Po pierwsze, dokonując literalnej wykładni art. 16b ust. 5 UUT zauważyć należy, iż nakazuje on organizatorowi usług turystycznych ustosunkowanie się do reklamacji w przepisanym terminie. Sformułowanie „ustosunkowanie się” nie odnosi się przy tym w ogóle do drugiej strony umowy, a zatem nie można przyjmować, iż termin ten winien być liczony do momentu doręczenia pisma reklamującemu. Ponadto przyjęcie, iż zgodnie z tym przepisem odpowiedź na reklamację ma być doręczona adresatowi (czy też choćby w tymże terminie ma nastąpić awizowanie mu tej przesyłki) w terminie trzydziestu dni skutkowałoby obarczeniem organizatora usług turystycznych odpowiedzialnością za ewentualne działania osób trzecich (poczty), a ponadto oznaczałoby że tak naprawdę organizator usługi turystycznej nie mógłby nigdy być pewnym czy zachował termin na udzielenie odpowiedzi na reklamację, czy też nie (w zależności od tego jak długo trwałoby doręczenie konkretnej przesyłki). Nie można zatem zaakceptować takiej interpretacji zapisu art. 16b ust. 5 ustawy, gdyż wprowadzałaby ona niejasność co do rzeczywistej długości terminu jakim dysponowałby organizator usługi turystycznej na udzielenie odpowiedzi. Można oczywiście przyjąć, iż w obecnych czasach organizator imprezy turystycznej nie jest „skazany” jedynie na korzystanie z usług poczty i może ustosunkować się do reklamacji w inny sposób (w formie e – maila, czy choćby SMS – a), jednakże przepis art. 16b ust. 5 UUT przesądza, iż ustosunkowanie się do reklamacji ma mieć formę pisemną. Takiego wymogu co do formy nie zawiera choćby art. 561 ⁵ k.c., będący obecnie przepisem o charakterze ogólnym dotyczącym oświadczeń sprzedawcy w ramach postępowania z rękojmi. Skoro zatem przepis szczególny (jakim niewątpliwie jest art. 16b ust. 5 UUT) taką formę przewiduje, przesądzając tym samym że odpowiedź na reklamację w formie choćby e – maila byłaby nieskuteczna, to należy interpretować ten przepis w sposób nie budzący wątpliwości co do jego rzeczywistej treści. A jedyną interpretacją pozwalającą na uniknięcie wątpliwości co do rzeczywistej długości terminu na udzielenie pisemnej odpowiedzi na reklamację jest przyjęcie, że dla zachowania tego terminu wystarczy jej nadanie w urzędzie pocztowym.

Warto również wspomnieć, iż skutki naruszenia terminu z art. 16b ust. 5 UUT nie są postrzegane tak stanowczo jak wynikałoby ze stanowiska powoda, skoro dopuszcza się w nietypowych sytuacjach możliwość powołania się przez organizatora turystyki także na przepis art. 5 k.c. celem wykazania, że uznanie przez klienta reklamacji za uzasadnioną w wyniku nieustosunkowania się do reklamacji przez organizatora turystyki w trzydziestodniowym terminie stanowi nadużycie prawa (por. Piotr Cybula, Usługi turystyczne. Komentarz, wyd. LEX 2012).

Brak było zatem podstaw do przyjęcia, iż złożona przez powoda reklamacja została uznana za uzasadnioną poprzez upływ terminu określonego w art. 16b ust. 5 UUT w sytuacji, gdy odpowiedź na reklamację została nadana na poczcie przed upływem tego terminu.

Na koniec wypada zresztą zaznaczyć, iż nawet gdyby przychylić się do stanowiska powoda i uznać, że pozwana przekroczyła termin do udzielenia odpowiedzi na reklamację, to nie oznacza automatycznie uznania roszczeń powoda co do wysokości. Tym bardziej, iż w reklamacji powód nie domagał się obniżenia ceny wycieczki, czy też innych świadczeń pieniężnych, a jedynie zmiany hotelu. Nie sposób zatem przyjąć, iż uchybiając terminowi z art. 16b ust. 5 UUT pozwana byłaby zobowiązana zapłacić powodowi całość żądanej przezeń sumy.

Niezależnie natomiast od powyższego, kwestią sporną w sprawie pozostawało ustalenie czy pozwana, jako organizator imprezy turystycznej, w istocie nienależycie wykonała zobowiązanie wynikające z umowy, a jeśli tak to w jakim zakresie.

Zdaniem sądu powód zdołał należycie wykazać, że pozwana nienależycie wykonała zawartą umowę w zakresie stanu wody przy hotelu. Nie ulega wątpliwości, iż zawarte w katalogu pozwanej zdjęcie przedstawia stan wody dalece odbiegający od stanu faktycznego i to nawet jeśli wziąć pod uwagę, że jej mętność spowodowana była jedynie przez osady i muł rzeczny (nie zaś zanieczyszczenia rozumiane jako śmieci). Z drugiej jednak strony należało mieć na uwadze, iż organizator imprezy w żaden sposób nie obiecywał, że w bezpośredniej bliskości hotelu będą warunki do oglądania rybek, snorkelingu, czy też rafa koralowa, na czym zależało powodowi wedle jego zeznań. Dlatego nie sposób było uznać za zasadne żądania zwrotu kosztów wycieczek, które powód odbywał celem przeżycia takich właśnie atrakcji.

Ustalając wysokość odszkodowania należnego powodowi w myśl przepisu art. 16a ust. 1 UUT, sąd posiłkował się tzw. Kartą F., na którą powołał się zresztą sam powód. Należało mieć przy tym na uwadze, iż z jednej strony stan wody zdecydowanie odbiegał od stanu przedstawionego w katalogu pozwanej, z drugiej zaś brak było podstaw do przyjęcia iż stan ten wykluczał możliwość kąpieli. Jeszcze raz podkreślić przy tym należy, iż pozwana nie zapewniała w katalogu o występowaniu w wodzie przy hotelu oczekiwanych przez powoda atrakcji. Dlatego też sąd przyjął, iż adekwatną wysokością odszkodowania należnego powodowi będzie suma odpowiadająca 10 % całości ceny imprezy, którą uiścił powód.

W pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia przepis art. 100 zd. 1 k.p.c., przy uwzględnieniu wyniku sprawy (wygranej powoda w ok. ¼), oraz należnego pozwanej zwrotu stosownej części kosztów wynagrodzenia pełnomocnika i należnego powodowi zwrotu stosownej części opłaty od pozwu.

Z.

1.  odn. w Rp;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powodowi na adres do doręczeń wskazany w piśmie z 27.10.2016 r.;

3.  kal. 14 dni.